Tussen Dirksland en het Haringvliet ligt het Sas van Dirksland.
Ten behoeve van de af- en aanvoer van goederen door de scheepvaart was er voor 1790 een open verbinding van het Haringvliet naar Dirksland middels een havenkanaal.
In 1790 werd aan het einde van dit havenkanaal een schutkeersluis in de toenmalige hoofdwaterkering gebouwd.
De sluis is oorspronkelijk gebouwd om het afvoeren van een teveel aan regenwater uit de Dirkslandse polder naar het Haringvliet te verbeteren.
Daarbij wilde men ook de toegang openhouden naar de haven van Dirksland en fungeerde de sluis als hoofdwaterkering.
Het kunstwerk heeft als keer-, schut- en uitwateringssluis gefungeerd tot de realisatie van de Haringvlietsluizen begin jaren 70.
De scheepvaart die zich vooral op de afvoer van landbouwprodukten richtte, verviel ten gunste van het vervoer over de weg.
Sinds die tijd is zowel de scheepvaart als ook de schutfunctie vervallen. Het kunstwerk heeft nog wel de kerende functie omdat de voormalige hoofdwaterkering thans secundaire waterkering is.
De sluis is per 24 januarie 2002 erkend als Nationaal Monument.